Wśród 300 przebadanych krów, genotyp A1A1 ß-kazeiny występował u 12 sztuk (4% krów w stadzie), A1A2 – u 97 sztuk (32,3%) a genotyp A2A2 u znacznej większości krów (63,7%) – u 191 krów (Rys. 1). Wyniki niniejszych badań wskazują na znacznie niższą frekwencję allelu A1 – 0,20, niż allelu A2 – 0,80.
Rys. 1. Wariant genetyczny β-kazeiny w badanym stadzie krów mlecznych
Wszystkie badane próbki mleka wykazywały pH typowe dla świeżego mleka surowego krowiego (pH w zakresie 6,60 – 6,75). W mleku A2 stwierdzono istotnie niższą zawartość suchej substancji, na co wpływ najprawdopodobniej miała istotnie niższa zawartość tłuszczu w tym mleku, przy jednocześnie istotnie wyższej zawartości laktozy (Rys. 2). Nie stwierdzono istotnych różnic w zawartości białka ogółem oraz kazeiny między mlekiem A2 a mlekiem zbiorczym. Średnia zawartość wapnia, magnezu i fosforu w mleku wynosiła odpowiednio 1131,50, 111,25 oraz 891,05 mg/kg i nie różniła się istotnie od zawartości tych składników w mleku zbiorczym (Rys. 3).
Rys. 2. Podstawowy skład chemiczny badanych próbek mleka
Rys. 3. Zawartość wybranych składników mineralnych w badanych próbkach mleka
Nie wykazano wpływu wariantu mleka na jego ogólną jakość mikrobiologiczną, w tym także poszczególnych grup drobnoustrojów tj. liczbę bakterii psychrotrofowych (mających zdolność rozwoju w temperaturze ok. 6°C), ciepłoopornych (mających zdolność przetrwania warunków pasteryzacji mleka w temperaturze 72°C/15 sek.) oraz liczbę przetrwalników bakteryjnych. W obu wariantach badanego mleka liczba bakterii psychrotrofowych nie przekraczała 3,5 log jtk/ml, liczba bakterii ciepłoopornych – 2,0 log jtk/ml a liczba przetrwalników bakteryjnych – 1 log jtk/ml. Otrzymane wyniki potwierdzają bardzo wysoką jakość mikrobiologiczną badanego mleka. Wszystkie pobrane próbki mleka zarówno A2 jak i mleka zbiorczego, spełniały kryteria jakości mikrobiologicznej dla mleka surowego krowiego (ogólna liczba bakterii mezofilnych tlenowych < 100 tys. jtk/ml).